Poulitrique-dis-Aup
Polytrichastrum alpinum
Polytrichaceae
Nom en français : Polytric alpin.
Descripcioun :Aquelo mousso acroucarpo pulèu forto, dreissado, fai de gràndi tepo o de gròssi mato sus lou sòu. Trachis dins li relarg umide e fres à l'oumbro. Li fueio soun grando (5 à 10 mm), à baso engueinanto que s'estrechon d'un cop sus un limbe en lanço, denta, pounchu e bèn verd. Au microuscope se vèson li lamelo (20 à 40) de 6 à 8 celulo emé lis apicalo pu grando e papihiouso. Fai eisamen d'espouroufite maugrat que siegue diouïco.
Usanço :Se pòu engana emé lis àutris mouso dóu meme gènre o de gènre proche. Lou poulitrique-dis-Aup se destrìo à la coupo dóu limbe (celulo apicalo dóu limbe di paret espés).
Port : Acroucarpo
Taio : 4 à 10 cm
Fueio : 5 à 10 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polytrichastrum
Famiho : Polytrichaceae
Ordre : Polytrichales
Coulour de la flour :
Petalo : 2 à 3 cm
Ø (o loungour) flour : 64 dènt simplo
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 500 à 2000 m
Aparado : Noun
Juilet à setèmbre
Liò : Sòu
- Pendis en erbo
- Pendis emé caiau
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Polytrichastrum alpinum (Hedw.) G.L.Sm., 1971
(= Polytrichum alpinum Hedw., 1801 = Pogonatum alpinum (Hedw.) Rohl. )
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )